Yeryüzünde belirli kriterlere göre belirlenmiş birçok bölge bulunmaktadır. Bu bölgelerin bazıları askerî amaçlarla kurulmuştur. NATO, bu amaçla kurulmuş bölgelerdendir.
NATO, sosyalist bloktan gelebilecek bir saldırıya karşı ortak cevap vermek için 1949’da ABD, İngiltere, Kanada, Belçika, Hollanda, Fransa, İtalya, İzlanda, Danimarka, İsveç, Portekiz ve Lüksemburg tarafından kurulmuştur. Türkiye, Almanya, Yunanistan ve İspanya, birliğe sonradan üye olmuş, günümüzde NATO’ya üye ülkelerin sayısı 29’u bulmuştur (Harita 3.10). Böylece bu bölgenin sınırları genişlemiştir.
Bölgelerden bazıları ekonomik amaçlarla oluşturulmuştur. Ekonomik sıkıntı içinde olan ülkelere ekonomik destek vermek amacıyla kurulan IMF, bu tür birliklerdendir. OPEC olarak adlandırılan ve petrol ihraç eden ülkelerin oluşturduğu bölge de (Harita 3.11) ekonomik amaçla kurulmuştur.
Bu bölge, 1960’ta Venezuela, İran, Irak, Suudi Arabistan ve Kuveyt tarafından oluşturulmuştur. Endonezya, Libya, Katar, Birleşik Arap Emirlikleri, Nijerya, Cezayir, Ekvador ve Gabon’un da bu birliğe katılmasıyla bölgenin sınırları genişlemiştir.
Bazı bölgeler siyasi amaçla kurulmuştur. 1945 yılında dünya barış ve güvenliğini korumak, ulusların kendi kaderlerini tayin etme hakkını sağlamak amacıyla kurulan Birleşmiş Milletler, bu tür bölgelerdendir. Bu bölgenin üyeleri, bağımsız ülkelerden oluşmaktadır. 2011’de Güney Sudan’ın bağımsızlığını ilan etmesi ve bu bölgeye girmesiyle Birleşmiş Milletler bölgesinin üye sayısı 193’e ulaşmıştır.
1951’de Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu olarak Belçika, Almanya, Fransa, Hollanda, Lüksemburg ve İtalya tarafından kurulan birlik, zamanla Avrupa Birliği’ne dönüşmüştür (Harita 3.12). Avrupa vatandaşlığının oluşturulması, ortak güvenlik, adalet ve iç işlerinde iş birliğini hedefleyen bu bölgenin sınırları zamanla genişlemiştir.
G20, Bağımsız Devletler Topluluğu, Karadeniz Ekonomik İş Birliği (Harita 3.13) ve İslam İş Birliği Teşkilatı da birer bölge oluşturmaktadır. Bu bölgelerin sınırları zamanla genişlemekte veya daralmaktadır.
