Japonya’da uygulanan nüfus politikalarını iki grupta toplayabiliriz. Bunlardan birincisi göç, diğeri nüfus artış hızına yönelik politikalardır.
Japonya’nın göçle ilgili politikalarının dayanak noktası ırkı koruma ve türdeş topluluk oluşturma görüşüdür. Bu amaçla ülkede sıkı bir göçmen politikası uygulanmış ve Japonya, uluslararası göçün en az yaşandığı ülke olmuştur. Örneğin uluslarası göçün yoğun olduğu 1945 ile 1993 yılları arasında Japonya’ya göç edenlerin sayısı yalnızca 222 bin kişi olmuştur. Bunların da önemli bir kısmını Japonlarla evlenenler oluşturmuştur.
Japonya’nın nüfus artış hızı, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra artmaya başlamıştır. Çünkü savaştan sonra evlerine dönen askerler (Fotoğraf 2.2) ile sömürgeleri terk edip gelen mültecilerden dolayı ülkede binde 13 civarında olan yıllık nüfus artış hızı, binde 20’ye yükselmiştir. Bu artış hızıyla ülke nüfusu, 35 yılda iki misline çıkmıştır. Bu durum, ülkede nüfusla ilgili bir kriz ortaya çıkarmış, bunun sonucunda 1948’de ülkede aile planlaması programı başlatılmıştır.
Bunun sonucunda 1955’te binde 14 civarında olan nüfus artış hızı, 1960’ta binde 9’a düşmüştür. Japonya’daki doğal nüfus artış hızı sonraki süreçte hızla düşmüş (Grafik 2.5) ve eksi değerlere inmiştir. Nüfus artış hızının bu şekilde devam etmesi durumunda ülke nüfusunun azalacağı ve yaşlı nüfus (Grafik 2.6) oranının artacağı belirlenmiştir.
Bunun sonucunda ülkede 1991’den itibaren nüfus artış hızının artırılmasına yönelik çalışmalar yapılmaktadır. Japonya günümüzde de nüfus artış hızını artırmaya yönelik politikalar uygulamaktadır.
